Is het Belgische gezondheidssysteem voorbereid op een vroege diagnose bij de ziekte van Alzheimer?

Wereldwijd lijden ongeveer 36 miljoen mensen aan de ziekte van Alzheimer of andere degeneratieve neurologische aandoeningen. Men verwacht een verdubbeling van dat cijfer tegen 2030 om in 2050 uit te komen op ongeveer 115 miljoen getroffen mensen. Deze cijfers gaan uit van de veronderstelling dat er voor deze ziekte geen behandeling gevonden wordt, of dat we er niet in slagen om de ziekte van Alzheimer te voorkomen. Tot nu toe focust een behandeling steeds op de vroegst mogelijke en ethisch aanvaardbare stadia van dementie, en gaat het vooral om symptoombestrijding. Op heden is er echter geen geneesmiddel of behandeling die de evolutie van de ziekte kan afremmen en klinische resultaten op duurzame wijze kan verbeteren.

Nu disease-modifying therapies (DMT) geleidelijk aan beschikbaar worden, zou het belang van een vroege diagnose (en toegang) een cruciale eerste stap kunnen zijn om de evolutie van de ziekte te vertragen. Dat kan ook een impact hebben op het reduceren van de kosten, gezien patiënten langer in een fase van thuiszorg zouden kunnen bijven.

Professor Walter Van Dyck, directeur van het Vlerick Healthcare Management Centre, bracht alle Belgische gezondheidszorgactoren samen tijdens rondetafeldiscussies met het oog op de beschikbaarheid van DMT binnen het gezondheidszorgsysteem. Deze beleidsnota (in het Engels) beschrijft de conclusies binnen drie praktische domeinen: vroege bewustwording van de ziekte van Alzheimer, vroege diagnose van de ziekte van Alzheimer en een symptomatische behandeling en behandeling via DMT. Daarna volgen de resultaten van een simulatiestudie die opgezet werd als gedachtenexperiment. Gezien er te weinig Belgische epidemiologische informatie beschikbaar is, werden veronderstellingen gemaakt op basis van individuele en anonieme interviews met diensthoofden van geheugenklinieken in België. De computersimulatie vormt een kwantitatieve test voor de belangrijkste, voorlopige conclusies van de drie ronde tafels die eerder georganiseerd werden.